Streetart

Aan de Rosenthalerstrasse is een steegje, waar ik zelf normaal gesproken zo voorbij zou lopen. Hier vind je een hofje dat vol staat met kunstwerken. Ook zit hier Haus-Schwarzenberg, dat in het teken van kunst en cultuur staat. Zij bieden kleine winkeliers een ruimte en een atelier voor artiesten. Het monsterkabinett is hier gevestigd, zij maken gave mechanische wezens. 

Media Spree is één van de grootste project ontwikkelaars van Berlijn. Zij willen de oevers van de rivier de Spree bebouwen, maar hier zijn de inwoners van de stad het absoluut niet mee eens. Zij vinden dat de oevers van iedereen moeten zijn en niet vol gegooid moet worden met kantoorpanden. Zij willen hier parken en vinden dat de oevers een cultureel doel moet hebben. Ook de kraakpanden verdwijnen tegen de zin van de buurtbewoners in. Er zijn dan ook regelmatig demonstraties. 

Om de project ontwikkelaars van Media Spree nog wat duidelijker te maken, is er op de zijkant van een gebouw gigantisch "Fuck Off Media Spree" gekalkt. Dat zal ze leren!

Yaam is een cultureel en sociaal centrum dat al sinds 1994 bestaat (niet op dezelfde locatie). Je vind er een volleybal strand, een barretje en er vinden allerlei workshops plaats. Er worden feesten en concerten gehouden, er is een markt en je kunt er doen aan "Urban Gardening". Ze vragen regelmatig de hulp van vrijwilligers voor het helpen opbouwen en onderhouden van het centrum. Helaas is er niets spannends op het moment dat wij er zijn, maar het is ook hartstikke koud. Wanneer ik in de zomer naar Berlijn ga, dan zou ik zeker terug naar Yaam gaan. 

Die avond gaan we naar het oud en nieuw feest bij de Brandenburger Tor, maar nog voor we daar zijn ben ik (samen met Gijs) de rest al kwijt. Ik ben even gaan plassen en ineens is iedereen weg. Gijs en ik hangen wat rond, proberen de rest te bereiken, maar kunnen niemand meer vinden. Dan gaan we maar aan de champagne. 

Als we tussen de miljoenen bezoekers lopen, zie ik toch ineens een aantal van onze vrienden staan! Bizar dat we hen toch gevonden hebben. Zij zijn de laatste paar van de groep ook kwijt. Niets aan te doen en we maken er toch een feestje van. Het wordt uiteindelijk best een rare jaarwisseling, voor mij de eerste keer sinds mijn moeder is overleden, dat was wel weer een klein drama waard, maar over het algemeen is het een leuke avond geweest. Echt vuurwerk heb ik niet gezien, wel een glimps van het optreden van Scooter!