Om half vier in de ochtend gaat de wekker af. Vandaag begint ons volgende avontuur. Een rondreis langs de Adriatische Zee. We beginnen in Venetië, wat al lang op mijn bucketlist staat. Vervolgens gaan we Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië. De volgende stop is Kroatië, waar we naar Zagreb en naar Split gaan. We sluiten de vakantie af met een paar dagen Praag en een weekend Mighty Sounds.
Eigenlijk was het de bedoeling dat we door zouden reizen naar Bosnië-Herzegovina, maar hier zijn recent heftige overstromingen geweest. We besluiten hier nu niet heen te gaan, maar blijven wat langer in Slovenië.
Het is doodstil op straat, Almere lijkt wel een spookstad. Voor de allerlaatste keer kopen we losse treinkaartjes. Als we terug komen, kunnen we alleen nog met de ov-chipkaart reizen...
We vliegen met een klein Transavia vliegtuigje naar Marco Polo Aeroporto. Ik zit naast een rot vent die gelijk het luikje voor raam dicht knalt, ik begrijp daar niets van, ik kijk juist graag naar buiten.
Ik kan gelukkig nog een beetje gluren door het raampje bij de rij voor ons. Het uitzicht is zo mooi, de lucht is helder dus je kunt ver kijken. Ik zie de Alpen liggen met kleine dorpjes tussen de flarden mist in de dalen, heel gaaf! Niet veel later zie ik ook Venetië liggen.
Camping Rialto
Als we onze bagage te pakken hebben gekregen tussen alle opdringerige passagiers, gaan we op zoek naar een manier om naar camping Rialto te komen, dit zou niet al te ver van het vliegveld moeten liggen. We lopen naar een toeristen informatie punt, maar wat zit hier een chagrijnig mens achter. Ik vind het bizar, het lijkt alsof ze bij de infopunten de meest onvriendelijke mensen neerzetten die ze kunnen vinden. Duidelijk wordt het niet, maar we betalen een belachelijk hoog bedrag en weten welk busnummer we moeten hebben. Meer komt er niet uit.
Het lijkt de tweede halte te zijn, waar we moeten uitstappen. Bij 'Via Orlande' staan we dan ook weer buiten. Er is geen camping te bekennen, dus we gaan maar lopen. We komen nog een bushalte tegen met de naam 'Via Orlande'. En nog één en nog één... Opeens zie ik staan dat er maar liefst vijftien haltes zijn met die naam. Heel handig! Een stuk of acht haltes later hebben we toch maar weer de bus gepakt, dit slaat echt nergens op. Het is nog best een eind verderop als we de camping daadwerkelijk zien liggen...
Het inchecken gaat snel en de vrouw is heel vriendelijk. Ze wijst ons het kleine tentje dat vlak bij de ingang staat. Het ziet er netjes uit. Ik stort wel bijna met bedje en al van de vlonder waarop deze staat, maar het gaat net goed. Het is nog redelijk vroeg, maar we zijn al zo lang wakker dat we besluiten toch een biertje te gaan halen bij het winkeltje op het terrein. Het begint keihard te regenen. Dit was al voorspelt, maar ik hoopte natuurlijk dat ze het verkeerd zouden hebben. Twee uur lang staren we naar de dikke druppels en dan zijn we er klaar mee, we gaan gewoon richting het centrum, dan maar door de regen.
Cappuccino, Pasta en Pizza
Met een kwartier staan we op een lelijk busplein en kunnen we Venetië gaan verkennen. Wat is dit een mooie stad, zelfs in de regen. Het water is turquoise en het lijkt wel een filmset. We lopen wat rond, kijken naar alle bootjes en gondels, en drinken een echte Italiaanse cappuccino. Tof, maar ik proef geen verschil, mijn portemonnee daarentegen, merkte een heel duidelijk verschil. Het is hier wel echt heel erg duur...
Nadat we eerst bij een tentje geweigerd zijn, zonder duidelijke reden, komen we bij Al Vecio Forner Sas terecht. Een gezellige ober helpt ons aan een kaart. Spaghetti Bolognese dan maar. Gelukkig is deze wel erg lekker.
Na het eten willen we nog wat van de stad verkennen, maar ik krijg ontzettende maagkramp. Of dit nu van het eten komt, of door de prijzen, ik durf het niet te zeggen. Terwijl ik krom loop gaan we op zoek naar het busstation. Dit kunnen we mooi niet vinden en er is nergens een wegwijzer te bekennen. Ik denk dat we wel honderd rondjes hebben gelopen voordat we eindelijk de bus terug konden pakken.
Bij de camping zijn we toch best moe. Gijs heeft nog honger en besteld een pizza. Ik snoep toch nog even mee en het is echt een lekkere pizza. We proberen nog wat van een WK voetbalwedstrijd mee te krijgen, maar zitten te knikkebollen. Ik denk dat we om een uur of negen zijn gaan slapen.
Reactie schrijven