Om half 7 gaat onze wekker. Vandaag gaan we wel naar het eiland Hvar. Om 8.45 uur staan we klaar op het ferry station. Het is kut weer... Maar ik wil toch echt het eilandje zien en niet nog zo een nutteloze dag in Split doorbrengen. Om 9.15 uur zitten we in de grote catamaran en Gijs valt al snel weer in slaap. Ik ben echt een beetje ongerust als ik naar de donkere, grijze lucht kijk.
Na ongeveer anderhalf uur komen we aan in Hvar, de hoofdstad van het gelijknamige eiland. Het regent nog steeds, maar is een stuk minder onheilspellend als bij vertrek. Ik glibber over de natte, witte stenen in de haven en moet me vasthouden aan Gijs om niet onderuit te gaan. Heel handig die flipflops. Bij een terrasje gaan we schuilen en nemen een ontbijtje.
Het duurt niet lang of de lucht klaart op en we hebben ineens stralend mooi weer. De stenen blijven nog wel even spekglad, maar voorzichtig schuifel ik door de steegjes. Er zijn een hoop trappetjes, zucht, ik haat trappetjes, maar echt prachtige uitzichten.
We beklimmen de trappen op weg naar een fort. Tussen de reuzen agaves en cactussen door kun je het hele stadje en de haven bekijken. Eenmaal in het fort moet je natuurlijk weer een toegangsprijs betalen. Het is niet heel veel dus leggen we braaf wat centjes neer. Er is een ruimte waar ze potten en vazen hebben staan die ze uit de zee hebben gevist en je kunt de oude gevangenis in de kelder bekijken.
Bij één van de torens, met een mooi uitzicht over de haven, strooi ik was as van mijn moeder uit.
We pakken de bus naar een andere stad van het eiland, wat ongeveer drie kwartier rijden is. Stari Grad, het lijkt op het eerste gezicht niet veel. Langs het water lunchen we met pasta en pizza, heel logisch al dat Italiaanse voedsel in Kroatië. Met onze buikjes vol gaan we op zoek naar een strand. Dit duurt niet lang.
Tussen de rotsen en een hoop krabbetjes gooien we onze spullen neer en duiken het heldere water in. Heerlijk!
We chillen nog even tussen de krabbetjes, die ik maar eng vind, voordat we terug gaan naar het haventje om de bus naar Hvar te pakken. Om 20.00 uur gaat de ferry terug naar het vasteland. Het is gaaf, we zien de zon ondergaan en komen in het donker weer aan in Split. We zijn nog niet aangekomen of we horen al het gejuich van de mensen die voetbal aan het kijken zijn. De eerst halve finale van het WK is begonnen. Als we eenmaal de boot afkunnen speuren we naar een plekje op een terras, zodat we ook kunnen kijken. Ondertussen horen we wel 5 x keihard gejuich. Duitsland heeft al 5 x gescoord tegen Brazilië. We zien het laatste stukje van de wedstrijd terwijl we ergens op straat een pizzapunt scoren.
Reactie schrijven