De wekker gaat weer vroeg en haastig pakken we onze tassen weer in. Om kwart voor tien hebben we onze paspoorten weer terug (die geef ik nooit meer af en ik begrijp niet waarom ik ze deze keer wel heb afgegeven), hebben we onze rugtassen weer op en zijn we op weg naar het busstation. Gelukkig is het nog niet heel erg warm, maar toch zweet ik als een gek.
Voor 33 kuna per persoon mogen we mee met de shuttlebus naar het vliegveld. Ongeveer 30 minuten later staan we op de luchthaven. Veel te vroeg want onze vlucht gaat pas om 14.40 uur. Weer een smerige cappuccino en een broodje later (en veel staren naar de klok), kunnen we inchecken. Met een vaag papiertje dat onze ticket moet voorstellen melden we ons bij de balie. Ondanks mijn vrees dat er iets mis is, laten ze ons gelukkig doorlopen.
Als we in de gate zijn, blijkt al snel dat we vertraging hebben. Zucht... Gelukkig duurt dit maar een uurtje. We hebben onze tijd kunnen doden met biertjes drinken in de gate, maar of dit nu echt zo een goed idee was... In het vliegtuig ga ik maar even aan de appelsap.
Na een uur en tien minuten landen we in Praag. We hoeven maar kort te wachten op onze bagage. Ondertussen probeer ik op de tablet uit te zoeken waar ons verblijf is. Hostel Jeronimovo of iets dergelijks. Na een hoop gekloot (ik neem dat ding nooit meer mee, het werkt voor geen meter) heb ik een adres kunnen terug vinden. We pakken een taxi, ik ben er nu al klaar mee. Deze weet gelukkig gelijk waar we heen moeten.
We rijden iets verder de straat door dan waar Hostel Elf ligt (wat al vol was) en worden afgezet op de hoek van een straat. Ik kan nergens uit op maken dat hier een hostel zit. We bellen aan bij een deur die het juiste huisnummer heeft, maar er doet niemand open. Half in paniek druk ik op alle deurbellen die ik kan vinden. Opeens gaat de grote deur toch open. "I was ready to leave" zegt een vrolijk meisje die ons op staat te wachten. Snel checken we in.
De kamer is bizar! Heerlijk bed, plus een extra tweepersoonsbed en een geniale douche. Dit is echt niet normaal voor deze prijs. * Toen we in 2015 opnieuw naar dit hostel zochten, bleek het tijdelijk te zijn. De appartementen zijn inmiddels helaas verkocht*.
Bij de Astronimische klok halen we een langôse en gaan we snel op zoek naar een kroeg waar we de halve finale Nederland - Argentinië kunnen kijken. We belanden bij O'Che's een Ierse pub me Che Guevara thema, aparte keuze maar een hele leuke tent. We zijn vroeg en nemen plaats vlak voor het grote scherm wat voor deze gelegenheid is opgehangen. Al snel druppelen er meer oranje shirts binnen en binnen de kortste keren zit het vol .
Het werd een spannende wedstrijd en ik ben er nog steeds van overtuigd dat Nederland had moeten winnen, maar we werden keihard ingemaakt. De enige Argentijn in de pub ging helemaal los na de winst, onder het toeziende boze oog van de vele oranje fans. Even was ik cranky, maar gelukkig duurt dit nooit lang.
Ik krijg een bericht van Marieke, dat zij en Robert ook al in Praag zijn aangekomen. Eigenlijk zouden ze de volgende dag pas komen, maar dit maakt mijn humeur weer goed. Mijn laatste herinnering is dat we naar Chapeau Rouge zijn gegaan en gedanst hebben, maar verder is het een zwart gat...
Reactie schrijven