Deze ochtend hebben we een missie. Nadat mijn armen weer doorbloed zijn, die hebben volgens geen bloed gehad door het harde bed, gaan we op pad. Op zoek naar een pinautomaat, onze portemonnee is zo goed als leeg.
In het dorp zouden er sowieso drie moeten zijn, de eerste heb ik al gezien bij het resort Emerald Sea. Over het strand gaan we die richting op. Onderweg komen we een rode krab tegen, net Sebastiaan van de Kleine Zeemeermin! Of meneer Krabs van Spongebob.
Als we bij het resort aankomen zit er een groot slot op de deur van de pinautomaat. Als we vragen waarom dit is krijgen we als antwoord "ATM only works on sunday". Hmmm best vervelend. Als we vragen waar we dan wel kunnen pinnen krijgen we geen duidelijk antwoord. Ik ga snel even gebruik maken van de wifi en probeer antwoord te krijgen van Google. Die heeft er niet echt zin in, maar uiteindelijk krijg ik de namen van nog twee resorts met een pinautomaat.
We lopen langs de autoweg, erg saai en ontzettend heet. Ik denk dat ik nog nooit zo erg gezweet heb, het is niet normaal, ik loop echt gewoon leeg! Bij elk resort dat we tegen komen, vraag ik of er een ATM is, maar overal is het antwoord nee en wordt er een naam van een resort verderop genoemd.
Ik wordt intens chagrijnig als we onze laatste optie in zicht zien komen, de haven. Het ziet er veel belovend uit, maar als we voor het hokje staan hangt er een briefje "out of order". Ik ben even niet aanspreekbaar, hoe krijgen ze het voor elkaar. We hebben zeker vier automaten gezien en deze zijn gesloten of werken niet. We mogen bij een resort met creditcard bij de receptie pinnen, maar pas om drie uur 's middags... Het wordt me niet duidelijk waarom. De enige optie die we hebben is een taxi nemen naar een stad anderhalf uur verderop. Ik had eigenlijk wel iets anders in gedachte voor onze laatste dag in Ngwe Saung.
We hebben een idee, we gaan naar het resort waar we gisteren ook geweest zijn en waar we gebruik mochten maken van de strandhutjes. Hopelijk kunnen we daar met creditcard betalen. Het is best een eind lopen over het strand, maar we komen prachtige dingen tegen. Het zand is op een gegeven moment gestreept, echt gaaf! Verderop komen we een groepje rotsen tegen waar ze pagoda's op gemaakt hebben, ook super mooi! Gelukkig kan ik hier nog van genieten, ondanks mijn vreselijke humeur.
Met pijnlijke voeten komen we aan bij Eskala Resort. We kunnen inderdaad met een creditcard betalen! Ik ben zo blij! We gaan zitten en bestellen meerdere drankjes tegelijk, ik heb zo een dorst... Blijkbaar ben ik ook vreselijk verbrand, terwijl ik me toch echt heb ingesmeerd. Dat ook nog...
We zijn er helemaal klaar mee en genieten de rest van de middag op het terras bij het resort, prima vertoeven hier. Ik ben best jaloers op de mensen die echt op het resort verblijven, het is er echt fijn.
We vinden het welletjes geweest en willen gaan afrekenen. Je raadt het nooit! Of waarschijnlijk wel! De pinautomaat doet het niet. Het meisje achter de balie wil ons de schuld geven, maar de hele vakantie lang heeft het kaartje overal zijn werk gedaan. Dit ligt echt niet aan ons!
De manager komt erbij en constateert inderdaad dat de automaat storing heeft. We zitten ondertussen al een kwartier bij de receptie en ik voel me haast een crimineel! We proberen van alles, maar niets werkt. Zelfs onze gewone pinpassen gaan door het apparaat, maar dit heeft eigenlijk al geen kans. Als we afspreken morgen terug te komen, begint ineens het apparaat herrie te maken en print een bon uit.... we hebben betaalt... Ik kan wel juichen! Nu maar hopen dat het maar één keer is afgeschreven en de honderd pogingen die we gedaan hebben.
Nou snel wegwezen hier! Morgen moeten we vroeg op en we duiken snel onze uhm... plank op.
Reactie schrijven