15 juli 2014.
We beginnen de dag goed met een uitgebreid ontbijt van het buffet bij ons Hotel Schaepkens van St. Fijt. Daarna wandelen we door het centrum, ik blijf bij mijn eerste indruk. Er hangt een fijne sfeer en ik kijk mijn ogen uit. Overal zijn kleine details van de historie te zien. Soms ook wat groter.
Ik heb in het hotel natuurlijk even op Google onderzocht wat er allemaal te doen is in Valkenburg. Ik wil graag kijken bij de Fluweelengrot en bij de kasteelruïne. De laatste is prominent aanwezig in het stadsbeeld, dus hier waren we waarschijnlijk sowieso wel terecht gekomen. Maar allereerst maken we een tussenstop om een echte Limburgse vlaai te proeven!
Bij de Fluweelengrot, een van de vele grotten die de stad rijk is, kopen we een kaartje voor een rondleiding. Er staan al een hoop andere klaar voor de ingang van de grot. We worden niet veel later begroet door een vrolijke gids, die ons mee de grot in neemt. Deze mergelgrot is waarschijnlijk in de 11e of 12e eeuw ontstaan doordat 'blokbrekers' de mergel ontgonnen om zo een beetje heel Valkenburg, waaronder het kasteel, mee te bouwen. De mergel is vrij zacht. Hierdoor is het behoorlijk gevoelig voor vandalen, die het erg leuk vinden om overal hun naam, verwensingen of diepzinnige quotes in te kerven. Aan de ene kant vind ik deze vorm van graffiti gaaf om te zien, maar ik begrijp ook dat dit niet erg respectvol is.
De Fluweelengrot is zo een vijf kilometer lang en loopt deels onder de kasteelruïne. In de loop der jaren heeft de grot verschillende doeleinden gehad, waaronder die van schuilkelder tijdens de tweede wereldoorlog. Hier zaten 400 mensen tijdens de bevrijding 6 dagen en 6 nachten ondergedoken voordat zij bevrijd werden. Ook hebben hier Amerikaanse soldaten gezeten die hun handtekeningen en silhouetten op de muren hebben achtergelaten.
Nog eerder, in de 18e eeuw tijdens de 'Franse' tijd, werd hier een kapelletje gebouwd. De eigen kerk mocht door de Valkenburgers niet meer gebruikt worden. Eén pastoor zorgde dat zijn kudde hier toch elke zondag een potje prediken.
Op één van de muren is een afbeelding te zien van een dinosaurus, die symbool staat voor de oorsprong van de grot. Tijdens het Krijt was dit gebied een zee, waarbij de oude fauna die overleed, hier tot stof verging en uiteindelijk de mergel hieruit ontstond. Ook de andere schilderingen, waarvan ik de verhalen ben vergeten, zijn heel gaaf om te zien. De kleuren zijn geweldig.
In één van de gangen brengt onze gids (die overigens echt top is!) de groep tot stilstand. Hij begint te vertellen over twee jongetjes die uit een inrichting even verderop waren ontsnapt. Na weken zoeken werden de jongens dood gevonden, in de grotten in deze omgeving. Klaarblijk hadden ze een ingang gevonden, maar raakten de weg kwijt. Ze overleden van de honger. Ook verteld de gids over een andere groep mensen, die ook het domme idee hadden zelf de grotten te gaan verkennen. Deze werden ook alle vier dood gevonden, maar zij waren dood gegaan van angst. Ze waren zo bang dat hun hart het niet langer aan kon, en er mee stopte.
De lichten gaan uit. Het is pik donker, ik weet niet of ik ooit in zo een donkere ruimte geweest ben. In het begin verbeeld je nog dat je iets ziet, maar al snel weet je zeker dat je echt geen hand voor ogen ziet. Het lijkt me vreselijk om zo rond te dwalen. Bang, moe, hongerig en dorstig. Bah wat een rot manier om te sterven...
Ruïne
Met een kaartje voor de Fluweelengrot, hebben we ook toegang tot de ruïne van Valkenburg. Dit is een zeldzame hoogteburcht, wat inhoudt dat het een burcht is op een natuurlijke hoogte. In Nederland hebben we natuurlijk niet heel erg veel hoogte, dus ik denk dat dit misschien een reden kan zijn van deze zeldzame aard. Er is niet heel veel over van de burcht die hier ooit stond.
Er wordt geschat dat de eerste versie van de burcht, een grote wachttoren, hier vanaf het jaar 1050 al stond. Zeker is dat er vanaf 1122 een burcht stond. In 1672 werd de burcht opgeblazen door stadhouder Willem III, die het niet leuk vond dat de Franzen zich er in verschanst hadden. Hierna is het eigenlijk alleen maar bergafwaarts gegaan. De stenen van een muur zijn gebruikt om de reparaties aan de stad te verrichten, nadat een brand half Valkenburg had platgelegd.
Er zijn een aantal restauraties uitgevoerd om de resten te behouden. Er zijn nog wat resten van een ridderzaal, een kappeltje en een woongedeelte te 'herkennen'. Ook vind je er nog een oude trap en een put. Zoals ik al eerder zei, de stenen zijn uit de Fluweelengrot gehaald. Dit Mergel is vrij zacht en het kasteel is van boven tot onder beschadigd door mensen die er hun naam in kerven, teksten op schrijven en gewoon asociale vandalen.
Wilhelminatoren
Nog één van de attracties van Valkenburg is de raketvormige toren op een heuvel. Met een kabelbaantje kun je naar boven voor €2. Niet heel spectaculair, maar wel een leuk uitzicht. Onder je racen de kinderen op de rodelbaan. Eenmaal boven kun je een drankje doen bij het restaurant, of als je zin hebt in een avontuurtje, abseilen van de toren. Hoewel ik dit ook heb overwogen, wil ik eigenlijk abseilen van een meer bijzondere plek. Niet dat dit al bepaalt is, maar ik vond het er niet echt spannend uitzien.
Deze toren is in 1906 geopend, met als doel meer toeristen naar het pittoreske Valkenburg te lokken. Het gebouw is natuurlijk ook weer opgetrokken uit de populaire mergelstenen. In 1944 werd het ernstig beschadigd door granaatexplosies die de Tweede Wereldoorlog met zich mee bracht. Vanaf 1954 kan de toren met de kabelbaan worden bereikt.
Al met al is het een leuk om de kabelbaan te pakken, al is het maar voor het uitzicht. We konden ons hotel vanaf dit punt goed in de gaten houden!
Ik ben het hangertje met de as van mijn moeder in het hotel vergeten. Even gaan we terug om deze te halen, en iets warmers aan te trekken. Als we op zoek zijn naar eten, komen we langs een stroompje met een waterrad. Ik strooi de as het liefst uit in het water of op een heuvel met uitzicht. Vlug gooi ik wat van de inhoud van het hangertje in het stroompje.
Niet veel later zitten we bij een all-you-can-eat Mexicaan! Waarom zit dit niet in Almere? Geniaal! Ik ben al snel vrienden met de papegaai die achter ons zit. Ik vind het maar sneu, zo een mooi dier, opgesloten in een kooi in een druk restaurant. Als de ober langs komt is hij behoorlijk verbaasd als hij ziet dat ik mijn gevederde vriend over zijn koppie mag aaien. "Tegen mij krijst ie alleen maar!" en inderdaad, de vogel krijgt hem in het oog en begint te gillen. Het liefst had ik het beestje meegenomen...
Reactie schrijven