Vakantiebeurs 2018

Nanouk kwam met een idee, Nanouk zit namelijk vol ideeën, we gaan naar de vakantiebeurs! Ik wist echt niet wat ik kon verwachten, maar we wisten zelfs de 'mannen' mee te krijgen. Wel onder valse voorwendselen en dit was de eerste en gelijk de laatste keer. Toen ik de website onder ogen kreeg werd ik toch wel enthousiast en ook sprak ik een collega die volgens mij betaalt wordt om de beurs te promoten, maar hierdoor kreeg ik er steeds meer zin in. Dus zaterdag middag (veel te laat) gingen we trappelend op weg naar Utrecht. 

Europa

Ons beursavontuur begon op ons eigen continentje. De grote ANWB stands, vele Alpen wandeltochten en GRATIS Pilsner Urquel. We lopen rondjes bij de Slovenië balies en grijpen alvast een kaart van Ljubljana, die komt later dit jaar vast van pas! We verorberen een hotdog, snuffelen rond bij de dikke, warme, wollige sokken en gaan aan de pullen bier bij de Oostenrijkse bier stube. Mijn inziens een goed begin van de dag!

U.S.A.

Naast Slovenië hadden we een tweede doel, informatie verzamelen voor de trip naar New York. Op de één of andere manier konden we ons niet goed oriënteren tussen de diners, campers voor de roadtrips en neonborden en kwamen we alleen een kleine stand tegen waar we wel alvast een Amerikaanse stekker scoorden. 


Azië

Onze volgende stop is ons op één na favoriete continent, en om eerlijk te zijn ook de enige die we kennen naast Europa... De drukte was in ieder geval erg realistisch, dit was eigenlijk de enige hal waar ik me geïrriteerd heb aan de mensenhoop. Die viel over het algemeen 100% mee! Al snel kregen we de Djoser hut in het oog, echt fantastisch gedaan. Wanneer je hier naar binnen liep, had je echt even het gevoel ergens anders te zijn. Nanouk greep hier één van de dikke catalogussen, die haar uiteindelijk een lamme arm bezorgden. Inmiddels hadden we al best een stapel brochures, kaarten en boekjes verzamelt. Max wil eigenlijk inmiddels wel wat eten en kwijlt bij het zien van het Aziatische restaurant dat is opgezet. Ik praat het uit zijn hoofd, sorry Max, omdat ik nog even door wil lopen. Uiteindelijk zullen we nooit bij het restaurant belanden. 

Zuid-Amerika

Door een jungle van planten komen we terecht bij een lodge vol fotoboeken van Costa Rica, ook iets wat op onze bucketlist staat. We bladeren wat en giechelen stiekem om de privé foto's die in het boek staan, hopend dat ze niet van iemand in de buurt zijn. Opeens zie ik een bord van Columbus Magazine, 4 nummers voor een tientje + een reisplanner. Ik kon het niet helpen, voor ik het wist stond ik weer buiten met een tasje met alvast 2 uitgaves en het gekke reisplannertje in mijn handen. 

Afrika en het Midden-Oosten

Het was in deze hallen enorm rustig, heerlijk! Ik heb niet echt concrete plannen om hier iets te gaan bezoeken, dus het was meer struinen en rond kijken dan gericht ergens naar op zoek zijn. Bij het restaurantje in 'Afrika' pakken we een Habesha biertje, heel schattig, en worden we door een opdringerige vrouw benadert die vind dat we nog al onhygiënisch zijn omdat we ons broodje op het dienblad leggen in plaats van de plastic bordjes te gebruiken. Ik denk dat die hier komt om een cruise te boeken. Als Gijs zijn schouders naar haar ophaalt blijft ze ons nog een minuut of tien het boze oog geven. Een beetje ongemakkelijk... Verder moet ik zeggen dat ik weinig vervelende mensen (behalve onze inmiddels cranky mannen) ben tegen gekomen. Maar om eerlijk te zijn ben ik ook wel klaar met het struinen.  

Mash-up

Op een gegeven moment raakte ik behoorlijk gedesoriënteerd en leek eigenlijk alles in dezelfde hal te staan. Ik pikte nog wat boekjes over treinreizen, oost-europa, expedities naar Antarctica en kwamen we toch nog een stand over New York tegen. Helaas was dit niet echt was we gehoopt hadden dus heel lang liepen we hier niet rond. We besloten zo langzamerhand maar richting de uitgang te lopen toen we tegen Georgië aanliepen. Niet letterlijk gelukkig, maar Gijs stond al snel met een bekertje Georgische wijn in zijn handen en liet zich van alles vertellen door een oud inwoner van het land. Uiteindelijk reden we gesloopt terug naar Almere om een hapje te gaan eten, waar ik tijdens het hoofdgerecht al bijna in slaap viel... 

 

We hebben besloten volgend jaar weer te gaan, zonder mannen en met  een trolley voor onze kilo's aan inspiratiemateriaal!

Reactie schrijven

Commentaren: 0