Dauin

Vandaag hebben niets gepland, we hebben verstandig rekening gehouden met een kater, maar die is gelukkig niet op komen dagen. Heel fijn! Toch worden we best laat wakker en gaan naar de 7/11 om inkopen te doen. We hebben besloten naar het strand te gaan bij Dauin, een stadje iets zuidelijker dan Dumaguete.

Een tricycle zet ons af bij het strand, dat uit donkergrijs, bijna zwart zand bestaat. Ik wil even wat drinken en hangen dus we gaan bij een resort zitten met de mooie naam Grace. Gijs besluit al snel een duik te nemen en ik blijf bij onze spullen achter op het terras. Hij neemt de snorkel en onze nieuwe onderwatercamera mee om hem te testen.

We hebben een goedkoop exemplaar van Rollei (Sportsline 65) om te kijken of we het te doen is, proberen tijdens het snorkelen in leven te blijven en je de concentreren op foto’s. Het apparaat werkt prima! Echter onze fotografeer skills zijn niet om naar huis te schrijven. Bij thuiskomst heb ik zo een 500 foto’s gemaakt, waar ik er 75 van kon bewerken zodat er iets te zien is en ik denk dat er misschien 20 de moeite waard zijn. De batterij gaat redelijk snel leeg, dus als je dezelfde camera hebt, neem extra mee!

 Ik moet hardop grinniken als ik zie dat Gijs in het begin weer half verzuipt met de snorkel, pure paniek en sorry, maar een beetje hilarisch. Dan betrekt de lucht (ik denk dat mijn slechte karma er iets mee te maken heeft) en begint het keihard, maar dan ook echt keihard te regenen. We vluchten onder de veranda van Grace en hopen dat de bui snel weg trekt. Dit valt vies tegen en we drinken dan maar de hele voorraad bier van het verblijf op. Ondertussen speuren we internet af om te kijken wat er nog meer te doen is in het stadje met de toffe naam. Ik wil het eigenlijk de hele dag zeggen; Dauin Dauin Dauin. Het heeft iets magisch ofzo. Okay genoeg over de naam van deze stad.

Gijs ontdekt een toko die hem wel tof lijkt die niet ver hier vandaan ligt. We wachten tot de regen voorbij is en dat is pas tegen etenstijd. We lopen naar Finbar en inderdaad het is echt een toffe tent. Ondanks de regen vind ik de sfeer in dit dorp echt heel leuk, of komt dat door de naam? DAUIN, DAUIN, DAUIN… Maar ik had ook hier graag wel even willen verblijven. 

Finbar is een café/restaurant dat is opgericht door 2 expats en het is goed opgezet. Je neemt plaats, kijkt op het menu en loopt naar de bar om te bestellen. Er staat ook aardig wat vega op de kaart! Ik vind het lekker, maar Gijs ietsje minder. We kletsen wat, drinken wat en bestellen ook nog even een bordje hummus met brood om deze eerste dag van het nieuwe jaar af te sluiten. Dan pakken we de tricycle terug naar Dumaguete. De chauffeur zet speciaal voor ons verschrikkelijke jaren 80 liefdesliedjes op, waar ik natuurlijk wel stiekem om moet lachen.

We hangen weer wat rond bij Gabby's Bed & Breakfast voor we onze spullen pakken en gaan slapen. Morgen is het tijd om naar Palawan te vertrekken!