Er is paniek in de tent. Toen ik gisteren opzocht hoe we naar Český Krumlov zouden gaan waren er 1000 opties. Nu ik deze ochtend kijk zijn al deze opties ineens verdwenen. Ik snap er niets van en paniekerig zoek ik uit hoe we nu weg kunnen komen uit Praag. We hebben nog maar één optie, de Flix bus vanaf een busstation een eind verderop. Het is hysterisch, we haasten ons naar het busstation, waar ik nergens een halte zie voor een Flix bus. Wanneer Gijs de tickets checkt blijkt er ergens een tijdelijke halte te zijn, maar die staat nergens aangegeven.
Met nog maar zo weinig tijd besluiten we random een kant op te lopen en stomtoevallig komen we bij de goede plek uit, goed gegokt. Ik ben zo opgelucht. Anders had ik een manier moeten zoeken om met de trein zo dicht mogelijk bij Český Krumlov te komen en vanaf daar iets van een bus of taxi pakken, ik weet wel dat het altijd goed komt, maar ik ben niet zo een fan van dit soort paniekreisjes.
Zo een tien minuten later komt de bus aanrijden. We hoeven hier geen mondkapjes op en mogen zitten waar we willen. Ideaal hoor die Flixx bussen! Na zo een twee uur rijden door de velden en heuvels van Tsjechië komen we aan bij Český Krumlov. Deze kleine stad ligt in een kronkel van de rivier de Moldau (Vltava) en staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. Als we aankomen is het wat grauw en miezert het. We zien nog niet veel van het mooie dorp zelf, we zijn uiteraard buiten de muren gedropt. We gaan op zoek naar ons verblijf, maar ik wanneer we de binnenstad in het oog krijgen ben ik al snel verkocht. Wat is dit een sfeervolle plek! Prachtige huisjes, roze torentjes en gezellige terrasjes. Binnen minder dan een minuut ben ik verliefd.
We lopen langs de rivier en moeten even zoeken naar ons verblijf, Pension Weber. In eerste instantie doen ze niet open en ik krijg gelijk flashbacks naar ons eerste hostel in Praag. Gelukkig gaat bij een tweede keer bellen toch de deur open en kunnen we naar binnen. Door een vriendelijke man, die Gijs joviaal een hand geeft (ben ik niet meer gewend in deze coronatijd) worden we naar onze kamer gelaten. Best wel chill, 3 bedjes een nette badkamer en een balkonnetje. We gooien onze spullen neer en gaan op verkenning uit. We zijn natuurlijk best aan de late kant aangekomen door het uitslapen van die ochtend en we willen nog wel wat zien van het stadje. Oude huisjes, smalle hobbelige straatjes en overal komt de rivier weer om de hoek kijken. We gaan zitten langs het water en bestellen een Krumlov biertje. Het is hier fantastisch!
Voor de volgende dag regelen we een raft om ook de rivier te bedwingen, net als veel toeristen die ons voorbij komen. Ik heb nu al spijt dat we hier maar zo kort blijven en ik overweeg om te verlengen, ik ben er nog geen 3 uur.
Die avond gaan we eten bij een populair Italiaans restaurant Latran, waar we zelf buiten voor in de rij moeten staan. Het eten is prima, maar het is zo druk dat de bediening je continu om de oren vliegt en je niet eens de kans krijgt om wat te drinken te bestellen.
Na het eten zijn we dan ook vrij snel weer weg. We kopen een supermarkt leeg en drinken nog wat op het balkon, voordat ik begin te knikkebollen. Het was blijkbaar een hele intensieve dag, voornamelijk door mijn eigen gestress, morgen moeten we sowieso vroeg op, dus dat ik een keer wat eerder met een boek mijn nest in duik is niet zo erg.
Reactie schrijven