Dag 6 donderdag 16 juni 2022 - Vlieland -
Het is weer een slome ochtend, blijkbaar is de Vlielandse ochtendmens vibe al weer uitgewerkt. Het is warm vandaag, al zo vroeg op de dag. We starten rustig met een cappuccino bij Zeezicht voordat we op de musea-tour gaan.
We beginnen bij museum Noordwester, waar we stomgenoeg nog best naar moeten zoeken, zelfs in dit kleine dorpje. Binnen wordt je direct begroet door het geraamte van een potvis die in 2004 dood op het eiland is aangespoeld. Een aantal dagen later hing het al in het museum vertelt een medewerker.
Er is hier zo vreselijk veel te zien, je kunt hier dagen doorbrengen. Je vindt hier de grootste zandcollectie ter wereld! Wie had dat gedacht? Wel wordt je goed in de gaten gehouden, er zijn veel ogen op je gericht. Dan wel van de verzameling opgezette dieren, maar toch. Vooral de zeehond geeft me de kriebels... Op de jutterszolder vindt je weer allemaal vondsten van de stranden. Deze zijn normaal gesproken in Juttersmuseum Het Reddingshuisje, maar deze is (tijdelijk) gesloten. Gelukkig kun hier genoeg schatten bekijken.
Ook staat er een kapot raam waar je zo voorbij zou lopen. Dit is een raam van het controletorentje van het oefenterrein waar we gisteren langs zijn gereden met de Vliehors-expres. In 2013 is dit torentje per abuis beschoten door de luchtmacht tijdens één van de oefeningen die ze daar houden. Oeps... maar gelukkig raakte er niemand gewond.
Wat ik ook nog geleerd heb in dit museum is dat er gewoon wilde katten hier op Vlieland wonen! Het zijn afstammelingen van de huiskat die door de jaren heen zijn verandert. Ze zijn groter, doordat alleen de sterkste katten overleven. Ze laten zich vrij weinig zien, maar er worden wel resten gevonden van de dieren. Jaja zijn we toch weer iets slimmer geworden vandaag!
Na dit bezoek lopen we even naar de vuurtoren met de naam Vuurduin. Wat is dat een schattig ding! Maar 16,8 meter hoog, maar doordat het hoog op de duin staat kan ie prima functioneren. Sinds 1909 pronkt het hier bovenop de duin, om schippers veilig op hun bestemming aan te laten komen.
In de bloedhete middagzon beklimmen we de trappen naar boven. Net als op Texel hoef ik hier niet per se naar binnen, maar strooi ik aan de voet van het vuurtorentje weer wat as uit van mijn moedertje. As dumping nummer 2 is een feit!
Bij eetcafé De Lutine gaan we even lunchen, best een chille plek! Wat ik nog niet wist is dat de Lutine een schip is dat in 1799 tussen Vlieland en Terschelling in is gezonden, met een lading goud aan boord. Hier gaan de wildste verhalen over rond en de Lutine zullen we nog veel vaker tegen gaan komen.
Na de lunch is het tijd voor museum nummer 2: Tromp's Huys, vernoemd naar iemand die hier niet heeft gewoond en zelfs nog nooit op Vlieland is geweest. Het huisje waar het museum in zit is ook nog eens het oudste huisje van het eiland en dat voel je. De prachtige gekleurde vloertegels, kleine deurtjes, trappetjes en geschilderde wandtegeltjes, ik hou dr van.
Op het moment dat wij in het museum komen is er een tentoonstelling geweid aan een belangrijkste oud-bewoonster van het huisje, Betzy Akersloot-Berg. Van oorsprong een Noorse, maar met de wind meegevoerd naar Vlieland, waar zij trouwde. Zij was een eigenzinnige zeeschilderes. De tentoonstelling wordt gehouden ter ere van haar honderdste sterfdag.
Het museum is interessant, maar niet helemaal mijn ding (sorry). Ik ben gewoon niet zo van het staren naar dit soort schilderijen, het gaat me snel vervelen. Al vind ik het verhaal van de wat opstandige Betzy zelf wel heel erg interessant. Daarom vond ik het ook leuk om te lezen dat ze bijvoorbeeld een wagentje heeft laten bouwen om in te kunnen schilderen zonder last te hebben van de regen en dat haar dat gevraagd wordt of dat wel mag van haar man...
Na ons flitsbezoek aan het museum drinken we nog een biertje in de dorpsstraat en eten die avond bij de camping.
Reactie schrijven