Wad'n schapen!

Heeeeerlijk geslapen! En dan staat er in de ochtend ook nog eens een volle ontbijtmand (€ 10,- voor twee personen) voor je klaar. Echt fantastisch! We kunnen er ook een lunchpakket van maken, echt dit verblijf krijgt vijf sterren! 

Snel nog even een douche en alles weer inpakken. Rond 10 uur stappen we weer op de fiets om naar Holwerd te gaan. We hebben wind tegen en het is een saaaaaaaaaaaaai stuk. We fietsen bijna non-stop langs de dijk door weilanden en moeten een hoop schapen ontwijken. Hierdoor hebben we ook steeds stukken waar we moeten stoppen om langs de hekken te gaan om het vee tegen te houden. Ga ik er ook nog eens op m’n muil! Het moest natuurlijk een keer gebeuren, maar ik raak in ieder geval niet gewond. 

Als we bij Holwerd komen moeten we nog eens haasten, we zien de boot van Wagenborg al aankomen! Gelukkig halen we het en parkeren onze fietsen samen met tig anderen langs de rand van de boot. We halen een biertje en proosten tussen de poepende meeuwen op het dek op een goede overtocht. Deze rederij is al een eeuw bezig om mensen heen en terug van Ameland en Schiermonnikoog te vervoeren. 

De aankomst op Ameland vind ik toch wat teleurstellend. Waar je op Terschelling gelijk midden in West-Terschelling arriveert, kom je hier aan op een industrieterrein. Ik moet wel gniffelen om het bordje “Welkom op de Friese Antillen”. Maar we zijn er en ik heb er zin in!  We fietsen (ondertussen is het bloedheet) naar camping Roosdunen bij Ballum en checken in. We zijn er niet in het hoogseizoen en we mogen zelf een plekje uitzoeken in het kampeerveld. We kiezen een rustig plekje, vlakbij een waterkraan en een picknicktafel. Super chill! 

We treuzelen niet te lang en gaan gelijk weer op pad. Onze eerste stop: de fietsenmaker! Gijs zijn achterband is aan het uitpuilen en we verwachten dat het niet lang zal duren voor hij klapt. We laten de fiets achter bij fietsenmaker Nobel en huren er eentje voor een dag. Ik vind Ameland nu al leuk, alleen al door plaatsnamen als Hollum, Ballum en Nes, maar deze plaatsen voelen echt oud.  

Als we weer voorzien zijn van een deugdelijk vervoersmiddel gaan we op zoek naar de Amelander Bierbrouwerij. Deze is niet altijd geopend en daarom moeten we wel vandaag. Check dus even de website voor je bezoek, op dit moment is het proeflokaal open op woensdag, donderdag, zaterdag en zondag. 

Het is druk! Maar we hebben geluk en weten tussen een tafeltje op het terras tussen de kippetjes te bemachtigen. We bestellen een proeverijtje van 3 verschillende Amelander biertjes. Wat een leven :) 

Na ons proeverijtje fietsen we naar Hollum, wat een leuk dorp! Je ziet in de tuinen gewoon nog hekjes gemaakt van walvisbeenderen staan! Er staan hier veel commandeurshuisjes uit de 17e en 18e eeuw. Ook de kerk uit 1678 is een bijzondere verschijning. Het voelt alsof je door een geschiedenisboek fietst. Voor deze keer fietsen we er alleen doorheen, we zijn onderweg naar de vuurtoren voor een vierde as-dump. Het is echt een mooi eiland! 

We fietsen door de uitgestrekte duinen en komen bijna geen mensen tegen. Dat is eigenlijk echt bizar, vooral als je bedenkt hoe druk het op Texel is. 

De vuurtoren met de naam Bornrif is een vuurtoren zoals ie hoort te zijn in mijn hoofd, rood-wit gestreept. De vuurtoren is actief sinds 1881 en binnenin is een expositie (wat ik niet wist, toen ik er rondliep). Ik strooi de as uit en we besluiten om door te fietsen naar het strand. 

We struinen over het strand en sluiten af met een biertje bij een veeeel te dure strandtent. Daar blijven we dan ook niet langer zitten en fietsen terug naar Ballum.

We besluiten vandaag ook weer uit eten te gaan en gaan zitten bij 'De Boerderij'. Wat een toffe tent! Het personeel is oprecht vriendelijk. We hebben keuzestress en kiezen maar voor het combimenu (vega). Dit menu bestaat uit bitterballen, nacho's, friet, stoofpotje en mozzarellasalade, heerlijk! We zitten wel lekker en besluiten een nog een toetje te nemen, dit doen we eigenlijk nooit. Dat hebben we geweten. De Boerderijsoes die we krijgen is me toch een unit! Van alle suiker ga ik volgens mij ijlen, want uiteindelijk zie ik er een samuraihaan in... ja serieus... 

Veel te vol fietsen we terug naar de camping, daar hangen we wat rond op het gras en drinken van de likeur die we van Ameland hebben meegenomen.