Na een dagje Valkenburg gaan we door naar Maastricht, onze eindbestemming voor deze tour door Zuid-Limburg. Door verhalen van een vriendin die Maastricht maar vond tegenvallen zag ik een beetje op tegen de twee dagen die we hier zouden gaan besteden. Wat als het nou echt zo een saaie stad is als zij vertelde... Ik kan gelijk al verklappen dat ik Maastricht echt een hele leuke stad vind, gezelligheid, vriendelijke mensen, mooie gebouwen, het bruist gewoon. 

Wederom is het maar een mini stukje om van Valkenburg naar Maastricht te komen en rond het middaguur staan we op het station. Ons verblijf ligt bij de Sint Servaasbrug, met uitzicht op de Maas.

Al van veraf zien we het oranje bordje van het EasyHotel Maastricht City Centre. We zijn weer wat te vroeg om te kunnen inchecken, dus proppen we onze bagage in één van de kluisjes en gaan op verkenning. 

Wat me opvalt in de straatjes van deze hoofdstad van de provincie Limburg zijn de gevelstenen die de oude gebouwen verrijken. Ik moet een beetje gniffelen om een nogal afzichtelijk beest die prijkt in de Boschstraat op een plakkaat gouden verf. Het is een soort, hoe zet ik dit netjes neer, special needs leeuw met een paardenstaart. Onder het dier staat de tekst IN DEN LUY PAERD, blijkbaar moet het een luipaard voostellen. Na wat research blijkt het mogelijk één van de oudste gevelsteentjes van de stad te zijn. 

De stichting Vrienden van Maastrichtse Gevelstenen (VMG) houdt zich bezig met deze muurdecoraties en heeft een website: Kijkeensnaarboven.nl waarop 250 stenen beschreven staan en waar je routes kunt vinden. Het is mooi om te zien dat mensen zich bezig houden met het opknappen en restaureren met dit stukje geschiedenis van de stad. Op de site heb ik ontdekt dat er ook een steen te vinden is met een eenhoorn, dus ik moet nog eens terug om deze te kunnen aanbidden. 

Op de Vrijthof, het grootste plein van Maastricht, strijken we neer voor een lunch. Dit is de eerste keer in deze vakantie dat ik me erg bewust ben van de coronamaatregelen. Er staat hekken en wandelrichtingen aangegeven, ook voelt het plein erg leeg. Ik heb het vermoeden dat het hier normaal veel levendiger zal zijn. Laten we hopen dat we hier weer van kunnen genieten wanneer ik terug kom voor mijn photoshoot met de Eenhoorn-gevelsteen. 

Rond het plein zijn maar liefst 38 rijksmonumenten te zien, maar je aandacht wordt waarschijnlijk gelijk getrokken door de kerkentweeling Sint-Servaas en Sint-Jan , althans dat was bij mij wel het geval. De Sint Janskerk springt gelijk in het oog met de rood geschilderde toren, maar wanneer ik beter kijk is de Sint-Servaasbasiliek ook prachtig om te zien. Bij de Sint Janskerk gluren we even naar binnen. Ik heb niet per se 'iets' met kerken of eigenlijk überhaupt niets met geloof, maar ze zijn vaak van binnen gewoon heel mooi, dus als de deur open staat wil ik nog wel eens een kijkje nemen. Uiteraard is het interieur van de kerk weer imposant, maar het kerkje in het Tsjechische Kutna Horá blijft toch bovenaan mijn lijstje staan. 

We lopen wat rond, drinken een biertje en besluiten daarna dat het tijd is om in te checken. De kamer is prima, basic en met zo een fijne awkward 'badkamertje' met toilet en douche met glazen wanden. Ik ben bijna 10 jaar samen met Gijs, maar toch vind ik het wel fijn om iets meer privacy te voelen als er gepoept moet worden. 

Onder de schaduw van de Onze-Lieve-Vrouwenkerk gaan we zitten bij Café Charlemagne om wat te eten en te drinken. Ze hebben een aantal lekkere biertjes en gelukkig ook aardig wat vegetarische opties zodat we wat kunnen snacken. Ik ben blij dat ik niet heb besloten om Maastricht uit onze plannen te schrappen, want ik vermaak me hier prima. 

Die avond eten we bij de Burgerfabriek op de Markt en werken een vegaburger weg, lekker hoor! Die avond sluiten we af met biertjes, want het is ten slotte onze op 1 na laatste avond, dat moet gevierd worden! 

Dag twee in het gezellige Maastricht en onze allerlaatste dag van deze trip :( We zijn al vroeg wakker en besluiten een andere kant van de stad te gaan verkennen. We wandelen naar de Sint Pietersberg, dat maar een klein eindje lopen is vanaf ons verblijf. Daar drinken we even een bakkie pleur en genieten van het uitzicht over de stad. We hebben weer eens enorm veel geluk met het weer en het zonnetje schijnt volop. In de verte prijken de torens van de tweeling kerken op de Vrijthof. 

We wandelen verder door het natuurgebied op de Sint-Pietersberg, waar je echt even buiten de drukke stad bent. Je kunt hier zelfs Oehoe's spotten als je geluk hebt. Uiteraard hebben deze dieren geen zin in het volle zonnetje, dus die zien wij helaas niet. Wij lopen door naar de ENCI-groeve, een kalksteengroeve die is opengesteld voor publiek. Een aantal organisaties, waaronder Natuurmonumenten, de Gemeente Maastricht en Provincie Limburg,  werken samen als de Stichting Ontikkelingsmaatschappij ENCI-gebied aan de ontwikkeling van het gebied en in de toekomst willen ze hier ook ruimte voor recreatie maken. Van wat ik heb begrepen zou je er ooit zelfs kunnen zwemmen. Dan kom ik zeker nog een keer terug!

Ik noemde het al, de ENCI-groeve, maar waar staat ENCI nou voor? Nou dat staat heel simpel voor Eerste Nederlandse Cement Industrie. Bijna 100 jaar hebben zij in de groeve bij Maastricht grondstoffen gewonnen voor het maken van cement. Een lange tijd waren zij de grootste werkgever van de regio. Vanaf half 2018 zijn zij gestopt met het winnen van mergel in deze groeve, maar al vanaf 1970 werden de werkzaamheden afgebouwd vanwege de belasting voor natuur en milieu. 

Tegenwoordig is de groeve open en je kunt hier een mooi stukje wandelen. Wij hebben gekozen om via het uitzichtplateau af te dalen, maar misschien is het handiger als je begint bij het informatiecentrum Châlet D'n Observant. Het uitzicht vanaf het plateau is gaaf, het water dat in de groeve staat is een aparte kleur turquoise en gecombineerd met de industriële gebouwen geeft dit een bijzonder effect. Ik vind het in ieder geval prachtig. 

Wanneer je de trappen afdaalt de groeve in kom je allerlei bordjes met informatie tegen. Elke keer wanneer je in een nieuwe bodemlaag terecht komt vertelt een bordje wat zich hier heeft afgespeeld. Wat voor levensvormen zijn hier gevonden? Wat speelde zich in deze periode af? Het vertelt onder andere dat hier 700 miljoen jaar geleden een subtropische oceaan was, met haaien, vissen en zelfs mosasauriërs, flinke zeedino's van zo een 18 meter lang. De nerd in mij is hier behoorlijk enthousiast over. Ik moet dan ook elk bordje bestuderen en we doen er een tijdje over om beneden te komen. 

Eenmaal beneden bekijken we de enorme uitgehakte openingen in de wand van kalksteen en slenteren over het grindpad naar het café bij het informatiecentrum. Het is hier heet! We hebben wel een biertje verdient. Vanaf het terras hebben we uitzicht op de industriële fabriek maar ook over het natuurgebied, wat natuurlijk een enorm contrast is.  

Nadat we een beetje zijn afgekoeld lopen we langs de Maas terug naar de stad. Dit is toch een iets langere wandeling dan we hadden verwacht, maar uiteindelijk staan we bij de Helpoort, wees gerust, dit is 'gewoon' een oude stadspoort van Maastricht, zo gek hebben we het niet gemaakt. De poort is de oudste bestaande stadspoort van Nederland en onderdeel geweest van de eerste stadsmuur van Maastricht. Het bouwwerk is waarschijnlijk rond 1230 gebouwd, echt een bizar idee dat het hier al bijna 800 jaar staat (bron: wikipedia!). 

Na een fotoshoot met de poort strijken we neer in een schattig straatje en verorberen een schaal nacho's. We struinen nog wat rond, lopen over de oude muur samen met een hele stoet andere toeristen en bekijken het Heksenstraatje. Ondanks dat mijn fantasie bij deze naam op hol slaat heeft het niets te maken met heksen, maar gaat het verhaal dat er een vent met de achternaam Hex hier een molen bezat. Een beetje jammer, maar nog steeds een toffe naam!

Die avond wil ik graag een patatje zoervleijs eten, maar aangezien ik geen lijken eet zoek ik een restaurant dat dit zonder dode dieren serveert. Dat kost gelukkig maar weinig moeite en wanneer we aankomen bij café Local aan de Markt hebben we weer eens geluk, we hebben een tafeltje op het terras weten te bemachtigen waar er best wat mensen te laat voor zijn. Het zuurvlees(vervanger) is fantastisch! Echt ga hierheen en neem dit gerecht! 

Omdat het onze laatste avond is gaan we van terrasje naar terrasje en vieren dat we ondanks corona toch vakantie hebben kunnen vieren, ook al is dit in eigen land. Ik heb het super leuk gehad (op de wandeling op de eerste dag na die tegenwoordig beter bekend staat als de hel van '21). Ik heb het altijd al gezegd, je hoeft niet per se ver weg te gaan om mooie dingen te zien, Nederland is ook leuk!